Thursday, May 30, 2013
Dereotlu, peynirli, bol sevgili taze gelin poğaçası :)
Dere otu diye bir gerçek var, nasıl sevilmez anlamam. Böyle baş döndürücü bir koku az bulunur. Sevgili kurumum tatbikat sebebiyle bugün home office çalıştırınca bizi, dedim ki; kariyer de yapayım mis kokulu poğaçalar da :) Aslında ben oldum olası severim yemek yapmayı. Herhangi bir sebebi olmasa da olur. Bir nevi terapi yöntemi benim için. Yalnız yaşadığım 2.5 sene boyunca kendimi iyi de geliştirdim sanırım. E annem gibi bir kadının kızı olup beceriksiz olmak yakışıkalmazdı değil mi? :)
Dileğini tutmuş, sayar 100'den geri :)

Düğün koşuşturması aşamasında istedim ki geceleri heyecandan kaçmasın uykularım, kaçarsa yazayım rahatlayayım, misler gibi uyuyayım. Sonra sabahları dolu enerjimle gene güzel telaşlara düşeyim. Gelin adaylarının derdine ortak, kulaklarına küpe olayım :)
Mutlu sonsuzluğuma gün be gün ilerlerken.. Var mısınız benimle 100 günlük serüvene?
Subscribe to:
Posts (Atom)